Bakteria Chlamydia Trachomatis to najczęstszy patogen wywołujący zakażenia układu płciowego. Osoby wcześnie podejmujące aktywność seksualną, posiadające dużą liczbę partnerów seksualnych oraz niestosujące prezerwatyw, to najważniejsza grupa ryzyka zakażeniem Chlamydia Trachomtis. Innymi czynnikami ryzyka jest stosowanie doustnej antykoncepcji hormonalnej, zmieniającej wewnętrzne środowisko układu rodnego, stany osłabienia odporności (cukrzyca, nowotwory), ciąża oraz antybiotykoterapia, zaburzająca fizjologiczną florę bakteryjną pochwy. Inne czynniki ryzyka to stosunki homoseksualne mężczyzn.
Objawy chlamydii
Zakażenie chlamydią często przebiega bezobjawowo, co sprzyja szerzeniu się infekcji przez nieświadome zarażanie kolejnych partnerów seksualnych. Jeśli objawy wystąpią, to u kobiet są to: krwawienia między miesiączkami lub po stosunku, ból podbrzusza, ropna wydzielina pochwowa oraz pieczenie podczas oddawania moczu.
U mężczyzn możliwa jest atypowa wydzielina z cewki moczowej, najczęściej poranna, bolesne oddawanie moczu, ból jąder oraz pieczenie cewki moczowej. Najczęstsze powikłania to zapalenie narządów miednicy mniejszej oraz problemy z płodnością. Rzadsze powikłania to reaktywne zapalenie stawów, choroby oczu oraz ziarniniak weneryczny obejmujący pachwinowe węzły chłonne. W przypadku stosunków oralnych możliwe jest zakażenie jamy ustnej, prowadzące do zapalenia gardła, krtani czy przełyku. Ich powikłaniem może być groźne zapalenie płuc czy rozedma oskrzeli.
Chlamydia w ciąży
Bakteria chlamydii jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży. Może powodować poronienie, przedwczesny poród lub wady płodu. Zakażenie okołoporodowe chlamydią prowadzi do zapalenia spojówek u noworodka, chorób układu moczowo-płciowego, a nawet do częstszego występowania zespołu nagłej śmierci łóżeczkowej. Narzuca to konieczność profilaktycznych badań u każdego z grupy ryzyka, także u każdej kobiety planującej ciążę lub już spodziewającej się dziecka.
Testy na bakterie chlamydii obejmują oznaczanie materiału genetycznego bakterii w materiale pobranym od chorego: wymazie z worka spojówkowego, gardła, cewki moczowej, szyjki macicy, moczu oraz nasieniu. Poza testami wykonywanymi w laboratoriach, dostępne są apteczne testy do samodzielnego pobrania wymazu. Testy wykrywające DNA bakterii są bardzo czułe i dokładne i umożliwiają jednoznaczne postawienie diagnozy.
Zapobieganie chlamydii
Jak zapobiegać zakażeniu bakterią chlamydii? Należy unikać jednorazowych, przypadkowych kontaktów seksualnych i częstych zmian partnerów. Konieczne jest używanie zabezpieczenia w postaci prezerwatywy. Osoby aktywne seksualnie powinny wykonywać test w kierunku zakażenia chlamydią raz w roku. W przypadku potwierdzenia infekcji, wdrażana jest antybiotykoterapia, trwająca zazwyczaj 7-14 dni. Na czas leczenia obowiązuje konieczność całkowitej abstynencji seksualnej, nawet gdy objawy ustąpią wcześniej. Najczęściej chlamydia dobrze poddaje się leczeniu, jednak organizm nie uodparnia się na chorobę. Bakterią chlamydii można zatem zarazić się wielokrotnie.
Ja nie rozumiem jak można nie stosować prezerwatywy, zwłaszcza podczas stosunku z osobą, którą się niedawno poznało. Przecież to chyba podstawa zdrowego rozsądku, nie mam pojęcia dlaczego ktoś tego nie robi. Rozumiem alkohol, impreza i tak dalej, ale w innych okolicznościach? Przecież przyjemność jest praktycznie identyczna, bez przesady, a ryzyko znacznie większe. Jak widać dzięki temu chlamydia szaleje.
Właściwie to twój nick mówi wszystko… Nie znasz życia, albo jesteś jeszcze bardzo młoda. Jest cała masa ludzi, którzy nigdy nie używają prezerwatyw i robią rzeczy, o których nawet nie śniłaś. Bawią się życiem i dobrze wiedzą, że sporo ryzykują, więc nie oceniaj innych. Chlamydia to jest tylko jedna z wielu przygód, które mogą się im przydarzyć, ale nikt niczego nie robi tu na siłę.